obiekt #191: pomysł w dechę

Wzorami geometrycznymi zawsze można mnie kupić, nie inaczej było tym razem, zostałam kupiona. Bardzo miłe oku te deski do krojenia. Pomysł może nie jest odkrywczy, ale czy zawsze musi być? Przyznam, że zaczęło mi przeszkadzać ocenianie wszystkiego przez pryzmat odkrywczości… Ale do rzeczy (dosłownie). Tu jest prosto, ciekawie, starannie i jeszcze do tego ręcznie, handmade 100%. Bardzo ładna rzecz, z przyjemnością widziałabym jedną z tych desek w swojej kuchni, która zresztą pełna jest tego typu geometrycznych form, co zaczyna zakrawać już na małe natręctwo. ;) Piękne, praktyczne, polskie, i o to chodzi!

Via: http://www.any-thing.pl

Reklama

obiekt #189: jasna sprawa

Uwielbiam takie niespodziewane odkrycia! Na markę Refle natknęłam się podróżując znudzona po facebook`u i natychmiast postanowiłam się tym znaleziskiem podzielić, bo rzecz jest znakomita. Dwoje ludzi, brat i siostra, fani dwóch kółek – projektują ubrania, dzięki którym kierowcy jednośladów mogą być widoczni po zmroku. Idea jest prosta i genialna, podobnie jak projekty tego duetu. Za cel postawili sobie połączenie części praktycznej z estetyczną – czyli wykorzystanie odblasków poprawiających widoczność do tworzenia ciekawych form graficznych, które można nosić na co dzień. Rezultat jest znakomity, rzeczy wyglądają naprawdę fantastycznie, a ich praktyczne aspekty są nie do przecenienia. Pomysł i wykonanie – pierwsza klasa!

Via: http://refle.pl/

projekt #25: fotel w paski

Nazbierałam całkiem sporą kolekcję foteli ‚366’ projektu J. Chierowskiego, ale dopiero drugi z rodziny doczekał się transformacji. I już wiem, że to będzie moje oczko w głowie, bo jest w nim wszystko co najbardziej lubię – biel, czerń, paski, geometria i trochę szaleństwa. Nogi pomalowałam na biało, materiał kupiłam w Ikei, a tapicer zgodnie z moimi wskazówkami obił fotel tak, żeby z przodu paski były pionowo, a z tyłu w poziomie. Twierdzi, że dostał przy tym oczopląsu. Wierzę. To będzie ulubiony fotel także z innego względu. Wczoraj brał udział w sesji zdjęciowej, która zapowiada bardzo fajny projekt, nad którym ostatnio pracowałam. Szczegóły już wkrótce. Stay tuned!

 

obiekt #186: stolik Georetro

Powoli zaczęło to wyglądać tak, jakbym porzuciła bloga. Nic z tych rzeczy, jestem!

A ze mną fajny stolik. Z jednej strony nieco retro (kształt nerki, 3 nogi), z drugiej – bardzo nowoczesny dzięki geometrycznej formie. Efekt jest bardzo ciekawy. Co więcej, stolik jest wbrew pozorom bardzo praktyczny i ustawny, właśnie ze względu na wycięcie blatu. Umożliwia to między innymi łączenie ze sobą kilku stolików w różnych kolorach, pasują jak puzzle. Ciekawe rozwiązanie dla sporych przestrzeni. Mnie wystarczyłby jeden, czarny. Tak dla odmiany, a może trochę z przekory, bo na ogół wszystkie meble wybieram (albo chociaż wyobrażam sobie) w bieli.

Via: http://marcinlaskowski.net/GEORETRO

obiekt #182: geometryczne oświetlenie

W berlińskim studio Björna Anderssona powstały bardzo ciekawe lampy. Z jednej strony – są to zimne surowe bryły, z drugiej – dają miękkie, rozproszone światło. Trochę sprzeczności i od razu jest intrygująco. Punktem wyjścia, jak to zwykle bywa w takich przypadkach, jest bardzo prosta idea: bryła ze ściętymi narożnikami. Banalny zabieg, a rezultat naprawdę interesujący. Stal i mleczne szkło brzmią może niezbyt wyszukanie, ale efekt końcowy daleki jest od sztampy. Jest mega ciekawie, ale prosto i bez zadęcia. Wiadomo, czyste geometryczne formy zawsze w cenie.

Via: http://bjornanderssonstudio.com/

obiekt #179: ‚omni’ czyli torba wielozadaniowa

Kumeko znowu zachwyca. Kiedyś pisałam o ich plecionych pufach. Teraz zrobili równie urzekające torby.  Albo kosze. A może worki do przechowywania? Jak kto woli. Lekka konstrukcja inspirowana origami kryje w sobie mnóstwo zastosowań i tyle samo wdzięku. Wykonane z brezentu, są wytrzymałe i łatwo je utrzymać w czystości. Przede wszystkim jednak cieszą oczy nienachalnym, a jednocześnie niespotykanym wzornictwem. Piękno w prostocie. Znowu. Zawsze.

Via: http://kumeko.com/omni-bag/

obiekt #176: śniadanie na betonie

Inne. Zupełnie inne niż wszystko. Przy pierwszym spotkaniu – wewnętrzny sprzeciw, zero wspólnego mianownika z moim poczuciem estetyki. Coś tam niby pasuje (beton, geometria), ale jednak nic się nie zgadza. Nie moja bajka… A chwilę później miłość. I właśnie takie rzeczy są najfajniejsze. Zmuszające do wyjścia poza schemat, poza strefę estetycznego komfortu. Na przykład ta betonowa zastawa stołowa. Coś pięknego! I można myć w zmywarce. :P

Via:  http://gizmodo.com/this-concrete-tableware-brings-a-new-dimension-to-dinin-1351869909

obiekt #165: a co to? coto!

Znowu będzie o trójkątach. Tym razem te figury geometryczne zdobią jedną z koszulek nowo powstałej marki COTO. (Sprzedaż rusza jutro! ) Białe tło, a na nim coś skrajnie prostego i skrajnie charakterystycznego zarazem. Każdy z czarnych wzorów pomyślany jest niezwykle precyzyjnie i wymierzony co do piksela. Na razie możemy wybierać spośród trzech modeli damskich i tej samej ilości męskich, ale jestem pewna, że chłopaki zaskoczą nas jeszcze niejednym pomysłem spod znaku minimalizmu. Acha – co prawda znam twórców COTO, ale nie dlatego ich chwalę. Te projekty są po prostu bardzo dobre. A tę koszulkę z trójkątami po prostu muszę mieć, będzie mi pasowała do lodówki. ;)

Zdjęcia: Łukasz Pepol

Via: https://www.facebook.com/coto.clothing

obiekt #164: o tym jak diabeł (czyli urok) tkwi w szczegółach (czyli trójkątach)

Chociaż nigdy nie byłam dobra z matmy, geometria to jest zdecydowanie to, co lubię. Tzn. przynajmniej jeśli chodzi o stronę estetyczną. ;) Nie dziwi więc, że bardzo spodobały mi się lampy Kogi, wyglądające jak abstrakcyjne rzeźby ulepione z papierowych trójkątów. ‚Rzeźby’ to zresztą nie do końca trafione słowo, bo to bardzo lekkie i zwiewne konstrukcje. Kolejny przedmiot do stworzenia którego wykorzystano tyvek, materiał który nieodmiennie mnie zachwyca. W zależności od ułożenia trójkątów, lampy przybierają przeróżne kształty i w różny sposób przepuszczają strumienie światła. Efekt? Jest subtelnie, miękko i spokojnie. Ale z charakterem.

Via: http://design-milk.com/kogi-lamp-by-studio-joa-herrenknecht/

obiekt #142

Jeśli o 15.00 przychodzi noc, to znak że jest nam potrzebny ładny koc. :P Podstawa do miękki, miły w dotyku i ciepły materiał, ale wygląd jest nie bez znaczenia. To musi być coś wpadającego w oko. Po pierwsze ciekawy graficzny wzór, po drugie piękna żywa kolorystyka. I tak się szczęśliwie składa, że wszystkie te cechy spotykają się w kocach holenderskiej projektantki Mae Engelgeer. Warto pamiętać, że tkaniny odgrywają ogromną rolę we wnętrzach. Nawet jeśli leżą gdzieś złożone w kącie (bądź niedbale rzucone – wersja dla ‚nie pedantów’), stanowią fajną ozdobę i ożywiają przestrzeń. A w niedzielne leniwe wieczory mogą spełniać rolę zupełnie praktyczną, nie tylko ozdobną. Wystarczy się nimi opatulić. Nie dość, że będzie nam przytulnie i ciepło, to nie sposób nie wyglądać ładnie pod takim ładnym kocem! :)

Via: http://www.mae-engelgeer.nl/